กฎ
– บังคับใช้แก่กรณีทั่วไป(General) โดยไม่มุ่งหมายบังคับใช้แก่กรณีใดกรณีหนึ่งหรือบุคคลใดเป็นการเฉพาะ
– ไม่ต้องอุทธรณ์ต่อเจ้าหน้าที่ผู้ออกคำสั่งก่อนจึงจะเกิดสิทธิฟ้องคดีต่อศาลปกครอง
คำสั่งทางปกครอง
– บังคับแก่กรณีเฉพาะรายโดยเฉพาะเจาะจง
– จะต้องสามารถระบุผู้ที่ถูกบังคับให้กระทำการ ห้ามมิให้กระทำการ หรือได้รับ อนุญาตหรือไม่อนุญาตให้ดำเนินการ
– ต้องเป็นบุคคลที่กำหนดไว้แน่นอน (individual) โดยไม่จําต้องเป็นบุคคลเพียงคนเดียวแต่อาจเป็นกลุ่มของบุคคลก็ได้
– ผู้อุทธรณ์ต้องยื่นอุทธรณ์เป็นหนังสือต่อเจ้าหน้าที่ผู้ทำคำสั่งทางปกครอง ภายใน 15 วันนับแต่ได้รับแจ้งคำสั่ง
– การอุทธรณ์คำสั่งทางปกครองถือว่าเป็นเงื่อนไขสำคัญของการฟ้องคดี หากคำสั่งทางปกครองใดสามารถอุทธรณ์ต่อภายในฝ่ายปกครองได้ก่อน แต่ผู้ได้รับคำสั่งทางปกครองนั้นไม่ได้อุทธรณ์หรืออุทธรณ์ไม่ชอบด้วยกฎหมาย ผู้นั้นย่อมไม่มีสิทธิฟ้องคดีต่อศาลปกครองตามมาตรา 42 แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครอง พ.ศ. 2542